In het binnenland van Argentinië staat de Kapel van San Bernardo, een gebouw vol betekenis en culturele verwijzingen. Het brengt deze speciale plek bijeen, de uitgangspunten van een kerkgebouw en een opvallende vormgeving, en minimaliseert vervolgens alles.
Het gebouw is gebouwd op voormalige landbouwgrond. Er zijn geen water- of elektriciteitsvoorzieningen, dus de zon en de natuur zijn de enige elementen die de sfeer beïnvloeden.
Aan de buitenkant wordt het gebouw gekenmerkt door vlakke oppervlakken, terwijl de binnenkant uit ronde vormen bestaat. De architectuur van de kapel is op zichzelf al interessant, maar de architect besloot zich ook te richten op hoe de zon draait en op de symboliek dat licht binnen het Christelijke geloof heeft.
Zonlicht komt via de westelijke open koepel binnen via de lichtschachten en wordt op de muren geprojecteerd. Als het zonlicht verschuift, verschuiven de schaduwen op de kerkmuren mee. Aan de oostzijde van de kerk is er een speciaal punt waarop de schaduw een kruis vormt. De Kapel van San Bernardo staat voor eenvoud en traditie dankzij het gebruik van oude materialen in combinatie met tijdloos altaarontwerp.
